பரிணாம வளர்ச்சி மரபணு வேறுபாடுகளின் பரம்பரை உடைமையிலிருந்துத் தொடங்குகிறது.
தன்னிச்சையாக எழும் பண்புக்கூறுகளின் வேறுபாடுகளே, இயற்கை தேர்வின் மூலம் நடக்கும் பரிணாம கோட்பாட்டில், உயிர்-வாழ் திறனை ஊக்கமளிப்பதாய் இருந்தது. 1859 இல் வெளிவந்த டார்வினின் இனங்களின் தோற்றம் (On the Origin of Species) என்னும் புத்தகத்தின் விலைவாக, விஞ்ஞானிகள் வெவ்வேறு சூழல்களில் வாழும் உயிரினங்களின் பிரத்யேக குணநலன்களை படிக்க ஆய்வகங்களை ஏற்படுத்தினர். எனினும், இந்த ஆய்வு பண்புக்கூறுகளின் வேறுபாடுகள் எவ்வாறு தோன்றின என்றும், பாரம்பரியமாக அது எப்படி வந்தது என்றும் விளக்க முடியவில்லை. 20ஆம் நூற்றாண்டின் போது தான், கட்டுப்படுத்தப்பட்ட சோதனைகளின் மூலம் தாவரங்கள் மற்றும் விலங்குகளின் பரிணாமத்தை மறுதோற்றுவிப்பதைக் கருத்தில் கொண்டு, பரிணாம-வளர்ச்சியின் சோதனை என்னும் பாடப்பிரிவு ஏற்பட்டது. வெகு விரைவிலேயே பண்புக்கூறு-வேறுபாடுகளின் காரணிகள் மரபணுப்பிறழ்வு என்பது அறியப்பட்டது. புதிய மரபணுப்பிறழ்வுகளின் பாரம்பரியத்தை பகுத்தாராய மெண்டலின்-மரபியல் ஒரு புள்ளிவிவர முறையை வழங்கியது. 1920இன் ஆரம்பத்தில், பரிணாம வளர்ச்சியின் சோதனையாளர்களே முதல் தலைமுறை மரபியலாளர்களாக ஆகினர்.
குழந்தைகள் தங்கள் பெற்றோர்களை ஒத்திருக்கின்றன.
மரபணுக்கள் ஜோடிகளாக வரும்.
மரபணுக்கள் கலப்பது இல்லை.
சில மரபணுக்கள் ஆதிக்கம் செலுத்துகின்றன.
மரபணு பாரம்பரியம் விதிகளைப் பின்பற்றும் .
மரபணுக்கள் உண்மையானவை.
அனைத்து செல்கள் முன்பே உள்ள செல்களிலிருந்து எழுகின்றன.
பாலியல் செல்களில் ஒன்று, மற்றும் உடல் செல்களில் இரண்டு தொகுப்பு குரோமோசோம்கள் உள்ளன.
சிறப்பு குரோமோசோம்களே பாலினத்தைத் தீர்மானிக்கும்.
குரோமோசோம்கள் மரபணுக்களைச் சுமந்திருக்கும்.
குரோமோசோம் துண்டுகளின் பரிமாற்றம் நிகழும் போது மரபணுக்கள் சிறிது மாற்றியமைக்கப்படுகின்றன.
பரிணாம வளர்ச்சி மரபணு வேறுபாடுகளின் பரம்பரை உடைமையிலிருந்துத் தொடங்குகிறது.
மெண்டலின் விதிகள் மனிதர்களுக்குப் பொருந்தும்.
மெண்டலின் மரபியல் மூலம் மனித சுகாதாரம் மற்றும் நடத்தையை பற்றி முழுமையாக விளக்க முடியாது.