மெண்டலின் விதிகள் மனிதர்களுக்குப் பொருந்தும்.
ஆரம்பத்தில்,மெண்டலின் விதிகள் பட்டாணி செடிகள் மற்றும் பழ ஈக்களில் மட்டுமே சோதக்கப்பட்டிருந்தாலும், விரைவிலேயே அவை எல்லா உயிர்களிலும் பயன்படுத்தப்பட்டது என்பது உண்மையானது. பழ - ஈ மரபியலை புரிந்துக் கொள்ள பிறழ்வுகள் அடிப்படையாக இருந்ததுப்போல, மனிதர்களில் பரம்பரை நோய் பாதிக்கப்பட்ட குடும்ப வாரிசுகளே மெண்டலின் மரபியல் விதிகளுக்கு உதாரணங்களாயின. ஒடுங்கிய பாரம்பரியம், முதலில் ஆல்காப்டோநியூரியா (1902), வெளிறியதன்மையும் (1903) குறைபாடுகளுக்காக விவரிக்கப்பட்டது. கண்டுபிடிக்கப்பட்ட முதல் மேலாதிக்க குறைபாடுகளில் குறுகிய விரல்கள், (1905), பிறவியிலேயே கண்புரை (1906), மற்றும் ஹண்டிங்டன் கொரியா (1913) அடங்கின. டக்சென்னி தசைநார் தேய்வு (1913), சிவப்பு- பச்சை நிற குருடு (1914), மற்றும் இரத்த ஒழுக்கு (1916) ஆகியவை முதல் பாலியல் தொடர்புடைய குறைபாடுகள் ஆகும். கண் நிறம் மரபு ஆதாவது, பழுப்பு -ஆதிக்கம் , நீலம் – ஒடுங்கியது என 1907 ல் தான் வெளியிடப்பட்டது; ஆனால் இப்போது, பல மரபணுக்கள் இதில் சம்பந்தப்பட்டிருக்கலாம் என்று விஞ்ஞானிகள் நம்புகிறார்கள்.
குழந்தைகள் தங்கள் பெற்றோர்களை ஒத்திருக்கின்றன.
மரபணுக்கள் ஜோடிகளாக வரும்.
மரபணுக்கள் கலப்பது இல்லை.
சில மரபணுக்கள் ஆதிக்கம் செலுத்துகின்றன.
மரபணு பாரம்பரியம் விதிகளைப் பின்பற்றும் .
மரபணுக்கள் உண்மையானவை.
அனைத்து செல்கள் முன்பே உள்ள செல்களிலிருந்து எழுகின்றன.
பாலியல் செல்களில் ஒன்று, மற்றும் உடல் செல்களில் இரண்டு தொகுப்பு குரோமோசோம்கள் உள்ளன.
சிறப்பு குரோமோசோம்களே பாலினத்தைத் தீர்மானிக்கும்.
குரோமோசோம்கள் மரபணுக்களைச் சுமந்திருக்கும்.
குரோமோசோம் துண்டுகளின் பரிமாற்றம் நிகழும் போது மரபணுக்கள் சிறிது மாற்றியமைக்கப்படுகின்றன.
பரிணாம வளர்ச்சி மரபணு வேறுபாடுகளின் பரம்பரை உடைமையிலிருந்துத் தொடங்குகிறது.
மெண்டலின் விதிகள் மனிதர்களுக்குப் பொருந்தும்.
மெண்டலின் மரபியல் மூலம் மனித சுகாதாரம் மற்றும் நடத்தையை பற்றி முழுமையாக விளக்க முடியாது.