అంశం 12జన్యు వైవిధ్యాల వారసత్వంతో జీవ పరిణామం మొదలైంది.

Evolution begins with the inheritance of gene variations.

జన్యువులలో సంభవించే సహజ వైవిధ్యం వల్ల కొన్ని జంతువులకి మరింత మెరుగైన జన్యువులు సంక్రమించడం వల్ల, మరింత మెరుగైన లక్షణాలు సంక్రమించడం వల్ల, ఆ జంతువులు జీవన పోరాటంలో ఇతర జంతువుల మీద నెగ్గుతాయి. ఆ విధంగా సహజ ఎంపిక వల్ల జరిగే ప్రక్రియకే డార్విన్ ‘పరిణామం’ (evolution) అని పేరు పెట్టాడు. 1859  లో డార్విన్ యొక్క రచన  "On the Origin of Species" వెలువడ్డ తరువాత, ఆ దిశలో మరింత విస్తృతమైన ప్రయోగాలు చెయ్యడానికి ఎన్నో ప్రయత్నాలు జరిగాయి.  ముఖ్యంగా కొత్త పర్యావరణాలలో, ఆ పరిసరాలకి అలవాటు పడేలా జంతువులు చెందే పరిణతిని అర్థం చేసుకోడానికి ఎన్నో ‘స్థానిక పరిశీలనా కేంద్రాల’ (field stations) ఏర్పాటు జరిగింది. కాని ఆ విధమైన పరిశీలనల వల్ల అసలు జన్యు వైవిధ్యం ఎందువల్ల ఏర్పడుతోంది, తదుపరి సంతతిలో పై తరంలో లేని కొత్త లక్షణాలు ఎలా ఏర్పడుతున్నాయి మొదలైన ప్రశ్నలు సమాధానాలు దొరకలేదు. ఈ విధమైన చింతన కారణంగా 20  వ శతాబ్దపు ఆరంభంలో ‘ప్రయోగాత్మక పరిణామ శాస్త్రం’ అనే కొత్త వైజ్ఞానిక విభాగం ఆవిర్భవించింది. మొక్కలతో, జంతువులతో సునియంత్రితమైన ప్రయోగాలు జరిపి కృత్రిమంగా పరిణామాన్ని సాధించడమే ఈ శాస్త్రవిభాగం యొక్క లక్ష్యం. జన్యువులలో జరిగే ఉత్పరివర్తనలే (mutations)  జన్యు వైవిధ్యానికి కారణం అని త్వరలోనే స్పష్టం అయ్యింది.
కొత్త ఉత్పరివర్తనల వారసత్వాన్ని విశ్లేషించడానికి మెండెలియన్ జన్యు శాస్త్రం ఒక కొత్త గణాంక పద్ధతినిచ్చింది. ఈ విధంగా, 1920 తొలినాళ్ళకి  ప్రయోగాత్మక జీవపరిణామసిద్ధాంతవేత్తల (evolutionary biologists)   తరం నిదానంగా జన్యుశాస్త్రవేత్తల (geneticists) మొదటితరంగా మారింది.